"We zijn er echt op vooruitgegaan!"

De muren van het huis waar ze achttien jaar heeft gewoond, kent Vydia Goijla (59) misschien nog wel beter dan haar eigen man Percy (69); binnen deze muren maakte ze veel mee. Maar Vydia voelde zich absoluut niet nostalgisch toen zij en Percy verhuisden naar hun gloednieuwe appartement aan het Stationsplein in Alphen aan den Rijn. “We kwamen binnen, en we wisten het meteen.”

Neptunusstraat

Haar vorige woning bevond zich aan de Neptunusstraat, ook in Alphen aan den Rijn. Vydia woonde eerst enkele jaren elders in Nederland samen met zoon Andrew. Percy had zijn werk destijds nog in Curaçao; hij zou later komen. De relatie overleefde de lange afstand niet. Vydia woonde kort samen met een andere man, elders in Alphen. Toen die relatie ook overging, verhuisde ze met Andrew – die was toen tien – naar een jaren-70-woning aan de Neptunusstraat. “Ik prees mezelf gelukkig dat we die woning kregen”, vertelt Vydia. “Want het is een leuke plek, vlak bij de Zegersloot. En het was ook best een groot huis.” In die tijd werd Andrew natuurlijk ouder, kreeg Vydia een leuke baan bij het LUMC en lachte het leven hen toe. Alleen was er geen contact met de vader van haar kind, Percy. Totdat Vydia hem per toeval tegenkwam op Schiphol. “Het klinkt ongelofelijk, maar hij was hier op vakantie geweest en ik kwam mijn zus van het vliegveld halen. We hadden elkaar jaren niet gezien, maar op dat moment sloeg de vonk weer over”, vertelt Vydia. Eerst bleef Percy nog op Curaçao wonen, omdat hij daar zijn werk had. Maar na enkele jaren trok hij bij Vydia en Andrew in en gaven de twee elkaar het ja-woord.

Te veel ruimte

Toen Andrew ging studeren, besloot hij om op kamers te gaan. Vydia vertelt dat daarna al best snel de wens ontstond om gelijkvloers te gaan wonen. “Percy heeft problemen met zijn knieën, waardoor hij slecht ter been is. Traplopen is voor hem niet prettig. Ik had er niets op tegen om te verhuizen; ons huis was toch veel te groot geworden voor ons tweeën.” Andrews slaapkamer was inmiddels getransformeerd tot walk in closet. “Best fijn hoor, voor een vrouw die van kleding en schoenen houdt”, lacht Vydia. “Maar hoe meer ruimte je hebt, hoe meer troep je ook bewaart. Er zijn gezinnen die de ruimte veel beter kunnen gebruiken dan wij.”

Plaats maken

En dus maakten Vydia en Percy bij Woonforte kenbaar dat ze gelijksvloers wilden wonen. Ze schreven zich meerdere keren in voor een woning, maar kregen geen huis toegewezen. Totdat Woonforte het project Passend (t)huis begon. “We kregen een mail dat als je 50 jaar of ouder was, je voorrang kreeg op een gelijkvloerse woning. Een mooi initiatief, want zo komen er meer eengezinswoningen vrij voor mensen met kinderen die een extra slaapkamer – waar wij dus een kast van gemaakt hadden – écht nodig hebben.” Het was niet direct raak. En dat zich soms honderd mensen inschreven voor één huurwoning, gaf ook weinig vertrouwen. “Maar op een vrijdag werd ik gebeld door Percy. Sommige momenten in je leven vergeet je niet: ik was in de MS Mode en wist op dat moment niet beter dan dat we de 35ste op de lijst waren, voor een woning waar Percy ons voor ingeschreven had. Aan de telefoon vertelde Percy dat Jantine van Woonforte hem gebeld had. Ze had hem verteld dat we het appartement mochten bekijken! Er waren dan wel 34 geïnteresseerden die qua inschrijving voor ons stonden, maar blijkbaar waren die jonger dan 50 jaar of paste dit appartement om andere redenen minder goed bij hen. Kortom: wij waren nu de eerste kandidaat op de lijst, omdat we een eengezinswoning achterlieten van Woonforte.”

Liefde op het eerste gezicht

Een week later was de bezichtiging. Het ging om een hoekwoning op de derde verdieping van een van een nieuw appartementencomplex aan het Stationsplein. “We kwamen binnen, keken elkaar aan en wisten het. Zonder erover na te denken zeiden we ‘ja’ tegen deze woning; het was liefde op het eerste gezicht.” Waar zit dat ‘m in? “Het appartement is mooi, nieuw, heeft uitzicht aan twee kanten en ja, het gevoel was gewoon goed! We zagen onszelf er helemaal wonen.”

Gloednieuw en geïsoleerd

Drie weken later was het zover. “Het was wel lastig om afscheid te nemen van onze buurvrouw. Haar zag ik heel vaak en als Percy er niet was, dan was zij er. We hebben samen een traantje gelaten. Los daarvan heb ik geen moment spijt gehad. We zijn er écht op vooruitgegaan. Voor Percy is het heel fijn dat hij geen trappen meer op hoeft. En we hebben geen problemen meer met parkeren. Aan de Neptunusstraat waren ’s avonds vaak alle parkeerplaatsen vol, waardoor we soms best ver met onze boodschappen moesten lopen. Hier hebben we een vaste parkeerplaats. Ikzelf doe ook veel te voet, want we wonen nu hartstikke centraal in Alphen. Buiten gebeurt er van alles, op elk moment van de dag. Dat is leuk om naar te kijken als we op ons balkon zitten. De woning zelf is natuurlijk gloednieuw en daardoor beter geïsoleerd en moderner. Ja, we voelen ons hier helemaal thuis. Deze woning zit als gegoten! Zo blij dat we die stap hebben gezet."